Snobizm po polsku

Ania: Pamiętasz Magdę? Tę Magdę, co jej rodzice są super bogatymi biznesmenami?

Paula: No pewnie, że pamiętam.

A: Czytam teraz w ramach pracy na stażu o tej akcji Wittchena, który w październiku zeszłego roku wrzucił drugi raz torby po promocji do Lidla i jaka to wielka afera z tego była… I tak ona mi się przypomniała. Połowa komentarzy do artykułów o tym jest autorstwa „typowej Madzi”... Patrz, wrzucam je oczywiście z oryginalną pisownią:

„Mam tylko dwie torebki, jedna czarna Prada £1700, a droga D&G £1560. Niepotrzeba mi sie bic za torybkami z Lidla.”, „Ja bym wolała od Prady nawet jeśli by robiono w kosmosie niż Witchena robionego gdziekolwiek. Tak już mam.”, „Hermes to są prawdziwe torebki, a Wit... coś tam? No cóż.”.

P: Można zakładać, że to trolle, ale serio, znając Madzię to przecież 100% ona.

A: Oh i to:

„Wstyd mi za kobiety a jestem kobietą, po co komu taka torebka, która jest już niemodna?” – Madzia? Madzia to ty? Serio nie rozumiem tego. Ok, fajnie panienki że was stać (w większości stać... waszych rodziców) i no gratsy, ale cholera no! Są ludzie których nie stać. Serio! Świat nie jest różowy.

P: Nawet nie jest czarno biały, ma więcej odcieni szarości niż twarz Greya we wszystkich trzech tomach. To muszą być bardzo szczęśliwe osoby, skoro wielkim problemem dla nich jest cena torebek. Naprawdę, zaprawdę – chciałabym mieć takie problemy.

A: Czekaj, kolejne komcie:

„Też nie lubię pospolitości, wolę nie mieć niż mieć to co wszyscy, zwłaszcza żule z lidla” -> jestę żulę z Lidla! <3

„Jak z pod Wyszkowa przyjeżdża się do W-wa za 1300 zł netto to jak to nazwać . Wieśniaki czy ślimaki . Dojazd 400 zł autem i do łapy 900 zł na to się godzimy jesteśmy jak trole w smole bałwanki .” oho spoko, bo pan zarabia 84758493768978347693743 PLN, ja rozumiem, że śmieszą go te „polaczki-cebulaczki”, co zarabiają głodowe pensje, bo przecież mogliby zażądać więcej. Smutne to jest. Wkurzające.

Cudowne:

„Ale cyrk. !!! od dawna wiadomo że do marketów typu Lidl, Biedronka zarówno jak odzież i akcesoria rzucane jest gowno od markowych producentów Co za ludzie, Haha”

Tylko, że nikt nie zauważy tego, że u „markowych producentów” jest same-same, ale ze śliczną, niedającą się wyciąć metką + 10x przebicie cenowe. Nie mówię o wielkich markach, u takiej Prady to ok, pewnie jest lepiej.

P: Poza tym, co to ma być. Ocenianie na postawie metki, ceny ubrań…

A: Ja obcinam wszystkie metki, bo mnie drapią jak nienormalne! Do krwi nawet ;P

Pamiętam, w liceum mieliśmy taki akademik, który był dofinansowywany z jakiejś tam instytucji, i tam były dzieciaki z całej Polski. Raczej nieszczególnie bogate, odrzucone przez klasę, bo fu, bieda. Ja i moja ekipa się z nimi zaprzyjaźniłyśmy, to byli super ludzie, mądrzy, pomocni. ALE NIE MAJĄ DROGICH CIUCHÓW, frajerzy!

Niedawna fashion victim. TO jest PIĘKNE??? Seriously?

P: Te komentarze, które wypisuje ta typowa Madzia, która życia nie zna, nie wie nic o normalnym życiu, a jej idolkami są wychudzone, po ostatni piksel wyfotoszopowane szczapy łażące po wybiegach – one pokazują innego typu biedę, biedę w postaci pustki w głowie... Kariera modelki nie trwa wiecznie. Kończy się i nagle jest ta bolesna rzeczywistość – zostają same. Bo przecież ich „przyjaźnie” są na pokaz. Jedna drugą najchętniej by zrzuciła ze schodów, byle sama mogła zyskać większą sławę.

A: I podejście do życia, że „się należy”. Bo tak. Pracować normalnie to nie, bo nie wiem, można sobie paznokieć złamać, albo rączki pobrudzić, więc rodzice muszą dawać. A co, jeśli rodzice  straciliby pracę? Albo - odpukać - umarliby? Przecież takie cudeńka nie wiedziałyby, do kogo iść, jakiś prawnik coś… no nic.

P: I jak to nie mogę sobie kupić torebki za 2k? Przecież ja chcę i mi się należy!

A: A my? My chcemy mieć tyle kasy, by móc wspomóc rodziców, żeby mieli godne życie na emeryturze, a nie żeby musieli liczyć każdy grosz. Ale to nie do pojęcia dla takich panienek. One nie rozumieją, że są inni ludzie, że rodzice, że coś. ONE. Są tylko ONE.

P: I jeszcze ta moda. Nieważne że niewygodnie, ze zimno że mokro. Ważne że MODNIE. „o matko, przecież ta kurtka była modna w POPRZEDNIM SEZONIE.” I mina, jakby trędowaty ją dotknął.

A: Ty wiesz że te crocsy, co były w Lidlu to ponoć towar luksusowy?

„Produkt jest luksusowy kiedy jest rzadki. Od kiedy w lidlu pojawily sie chodaki crocsy, to majac podobne od roku zaczalem slyszec "w lidlu kupiles?" To samo z torebka. Kto chce torebke w ktorej chodzi pol wsi?”

P: I po co komuś coś takiego? Nawet w ogródku się w tym nie pochodzi. Nie mówiąc o przekopywaniu ziemi czy coś… Na miasto w życiu bym w tym nie wyszła, paskudztwo gorsze od emu!

A: No ale wiesz, MODNE nie znaczy PRAKTYCZNE... ani nawet ŁADNE

P: Och, no tak. Ileż ja jeszcze muszę się nauczyć o życiu.

To są crocsy. TAK właśnie "wyglądają" na nogach. Nie polecamy

A: No i nie wiem w czym problem, ja nie mam bólu, że ktoś ma coś takiego samego jak ja. Ostatnio nawet przecież polowałyśmy na takie same buty :P

O, albo to: „takie promocje mające na celu upodlenie Polaków są żałosne i lidl stracił w moich oczach resztki szacunku. Moja noga tam nie stanie mimo sympati do pan Karola Okrasy i jego przepisów.” – upodlające jest że Lidl robi promocje, czy że ludzie zachowują się jak się zachowują?

P: Wolę już być tym „upodlonym Polakiem” niż upadlać swój honor i portfel poprzez bezsensowne wydawanie tysięcy złotych na jakieś szmaty, ale też przez bieg przez (ludzkie) przeszkody do celu (półka z promocyjnym towarem). Ja pasuję i świat mi się od tego nie zawali.